Wat was het weer leuk. Alle kinderen hebben hun eerste echte naai
ervaring opgedaan. Ze willen allemaal zo graag dat ik ze echt in toom moet
houden. Een naaimachine kan natuurlijk heel snel maar om dan netjes langs het
randje te blijven gaan is weer een ander verhaal. Er moest dus zo nu en dan
iets worden uitgehaald. En dat is niet het leukste werkje! Ik heb er zelf ook
een grote hekel aan. Maar ja, we willen natuurlijk wel dat het mooi wordt.
Vandaag hebben we gewerkt aan het afhechten van de randjes
en het aanbrengen van vlieseline ter versteviging van de klep. Volgende keer
moeten we echt de rits er in kunnen zetten willen we over twee weken een tas
hebben.
Quintus, een van de jongens in de groep, heeft zijn nieuwe
naaimachine al volop gebruikt. Een tas voor zijn moeder, een hangmat voor zijn
knuffel en er komt nog een Mickey Mouse broek voor zijn zusje. Ook heeft hij
een afspraak met een winkel in de buurt waar hij één keer per maan de restjes
stof mag komen halen. Leuk he?